veerapat.com คืออะไร เป็นเว็บไซต์ที่ทางผู้เขียน (ขอแทนตัวเองว่าผู้เขียน)ได้สร้างขึ้นมาเพื่อความต้องการส่วนตัวที่อยากมีเว็บไซต์เป็นของตัวเอง ตั้งแต่สมัยเรียน ปวช. ซึ่งในตอนนั้นก็ไม่ได้มีเป้าหมายว่าต้องเป็นเว็บไซต์ประเภทไหนหรือเพื่อทำอะไร มีรู้สึกว่าอยากสร้างหรืออยากพัฒนาเว็บไซต์เพื่อแบ่งปันความรู้ หรืออาจจะไว้สำหรับทบทวนตัวเองแบ่งปันเพื่อนร่วมชั้นเรียนแต่กระบวนการและขั้นตอนในการสร้างเว็บไซต์เมื่อก่อนนั้นซับซ้อน มีความยาก ต้องเข้าใจภาษาอังกฤษ จำเป็นต้องมีความรู้ประกอบกันหลายๆส่วนจึงจะสามารถสร้างขึ้นมาได้และยังไม่มีโอกาศทำได้สำเร็จ. ความสนใจเกี่ยวกับไมโครคอนโทรลเลอร์ และชอบในเทคโนโลยีนี้ของฉันถือเป็นส่วนสำคัญของชีวิต ผู้เขียนเองเติบโตมาพร้อมกับความสงสัยอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์และสิ่งประดิษฐ์ ตั้งแต่การแกะของเล่นเพื่อดูว่ามันทำงานอย่างไร ไปจนถึงการทดลองสร้างของเล็กๆ ด้วยตัวเอง ความสนใจของผู้เขียนในไมโครคอนโทรลเลอร์เริ่มขึ้นเมื่อได้รู้จักกับบอร์ด Arduino (จริงๆ ก่อนหน้านัั้นเคยเขียนกับ PIC16F877A) มันเหมือนการเปิดโลกใหม่ที่เต็มไปด้วยโอกาส
ไมโครคอนโทรลเลอร์เป็นเสมือนสมองของเครื่องมืออิเล็กทรอนิกส์ขนาดเล็กที่สามารถตั้งเขียนโปรแกรมลงไปได้ มันเล็กกว่าคอมพิวเตอร์แต่มีความสามารถมากพอที่จะควบคุมอุปกรณ์และเซ็นเซอร์ต่างๆ ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ความอเนกประสงค์นี้ทำให้ผู้เขียนหลงใหลและเริ่มต้นศึกษาอย่างจริงจัง เริ่มเขียนโปรแกรมเล็กๆอย่าง ไฟกระพริบ LED หรือการอ่านค่าเซ็นเซอร์วัดอุณหภูมิ ความตื่นเต้นที่ได้เห็นโค้ดที่เขียนทำให้ไฟ LED สว่างขึ้นหรือมอเตอร์หมุนไปตามคำสั่งมันน่าตื่นเต้นอยู่ไม่น้อย
งานการสิ่งประดิษฐ์ :
ต่อมาผู้เขียนเริ่มสร้างโครงงานที่ซับซ้อนมากขึ้น หนึ่งในโครงงานแรกที่ภูมิใจมากคือ ระบบควบคุมน้ำอัตโนมัติ (ได้รางวัลด้วยนะ) ลักษณะการทำงานจะเป็นการใช้ไมโครคอนโทรลเลอร์ควบคุมระบบน้ำที่สามารถตัดสินใจเลือกได้ว่าต้องการน้ำจากทางเลือกใดเมื่อ น้ำที่ผ่านมาจากท่อหลักมีความดันลดลง โครงการนี้ไม่เพียงแต่ช่วยประหยัดพลังงาน ประหยัดน้ำ แต่ยังทำให้ผู้เขียนจเข้าใจถึงวิธีการรวมฮาร์ดแวร์และซอฟต์แวร์เข้าด้วยกันและยังเห็นถึงปัญหาที่เกิดขึ้นอีกมากมาย ความสนใจในไมโครคอนโทรลเลอร์พาไปสู่โลกของ Internet of Things (IoT) ซึ่งเป็นแนวคิดที่อุปกรณ์ต่างๆ สามารถเชื่อมต่อกันผ่านอินเทอร์เน็ตและทำงานร่วมกันได้ ผู้เขียนเริ่มทดลองสร้างอุปกรณ์ IoT ขนาดเล็ก เช่น เครื่องวัดความชื้นดินที่สามารถส่งข้อมูลไปยังโทรศัพท์มือถือผ่าน Wi-Fi สิ่งประดิษฐ์นี้ช่วยให้รู้ว่าเมื่อใดควรรดน้ำต้นไม้ และยังเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้ฉันสนใจในวิธีที่เทคโนโลยีสามารถช่วยแก้ปัญหาในชีวิตประจำวัน.
การเขียนบทความเกี่ยวกับไมโครคอนโทรลเลอร์เป็นสิ่งที่ผู้เขียนสนใจ เพราะมันเป็นโอกาสที่จะได้แบ่งปันความรู้กับผู้อื่น ถ้าสามารถช่วยให้ใครสักคนให้เข้าใจหรือเริ่มต้นสร้างสิ่งประดิษฐ์ของตัวเองได้จากบทความของผม นั่นจะเป็นความสำเร็จที่ผู้เขียนต้องการ ผมชอบที่จะเล่าเรื่องราวของการแก้ปัญหา เช่น เมื่อบางครั้งโครงงานไม่ทำงานตามที่คาดหวัง หรือเมื่อต้องพยายามเพื่อทำความเข้าใจเกี่ยวกับโปรโตคอลการสื่อสารที่ซับซ้อน อย่างไรก็ตาม ความท้าทายเหล่านี้ทำให้ผมได้เรียนรู้และเติบโต ผู้เขียนเองได้ศึกษาในแผนกวิชาเทคนิคคอมพิวเตอร์,เทคโนโลยีคอมพิวเตอร์จึงอยากนำองค์ความรู้เหล่านี้มาแบ่งปัน ให้กับผู้ที่กำลังเรียนอยู่ในแผนกเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์,เทคนิคคอมพิวเตอร์, คอมพิวเตอร์สาระสนเทศ อาจจะมีเนื้อหาวิชาบางวิชาที่คล้ายคลึงกัน ซึ่งผู้เขียนมีความชอบความสนใจในเรื่องโครงงาน, สิ่งประดิษฐ์, การDIY, ไมโครคอนโทรลเลอร์, การเขียนโปรแกรม ตั้งแต่สมัยเรียนปวช.แล้ว เคยได้มีโอกาศเข้ารวมการแข่งขันการประกวดสิ่งประดิษฐ์ การแข่งทักษะ ผู้เขียนมีความทรงจำดีๆ ต่อการเข้าร่วมการแข่งขันเหล่านี้อีกทั้งยังมองเห็นจุดเด่นจุดด๋อยของตนเองและเพื่อนคู่แข่งขัน รวมถึงประสบการณ์ต่างๆที่ได้เจอมาจึงเป็นที่มาของการเขียน veerapat.com
veerapat.com สิ่งที่กล่าวมาข้างต้นผู้เขียนเองอาจไม่ได้มีความเชี่ยวชาญเท่าไรนัก แต่มีความตั้งใจอยากแบ่งปันหรือเขียนบทความที่เป็นเรื่องพื้นฐาน เกี่ยวข้องกับงานสิ่งประดิษฐ์ส่งเสริมให้ตัวผู้เขียนและผู้อ่านได้นำไปประยุกต์ใช้งานต่อไป เพราะจากประสบการณ์แล้วหากเรามีความรู้ความเข้าใจขั้นพื้นฐานแล้ว เราก็จะสามารถสร้างสิ่งประดิษฐ์ที่มีความซับซ้อนได้มากยิ่งขึ้น เพื่อความถูกต้องของข้อมูล ผู้อ่านควรมองหาแหล่งข้อมูลจากหลายๆแหล่ง และหากผู้อ่านพบว่าบทความในเว็บไซต์นี้มีเนื้อหาที่ไม่ถูกต้องสามารถแจ้งมาทางผู้เขียนเพื่อปรับปรุงข้อมูลให้ถูกต้องและเป็นปัจจุบันได้ครับ.
ผู้เขียนเป็นใคร ? :
บุคคลทั่วไปที่มีความสนใจในสิ่งประดิษฐ์ขั้นพื้นฐาน การทำงานโครงงานที่เกี่ยวข้องกับไมโครคอนโทรลเลอร์ต่างๆเช่น Arduino ,ESP32 ,pico ,microbit , openbit หรืออาจจะเป็นเนื้อหาที่ใช้ในการเรียนรู้ระดับประถม, มัธยม ,ปวช. ,ปวส. ที่เกี่ยวข้องกับวิชาวิทยาการคำนวณ ซึ่งการทำโครงงานสิ่งประดิษฐ์นั้นเป็นการฝึกกระบวนการคิดการแก้ปัญหามีความท้าทายผู้เรียนเพื่อประยุกต์ใช้องค์ความรู้นั้นๆให้เกิดประโยชน์ต่อไป โดยเป็นเหตปัจจัยที่นำปัญหามาปรับปรุงแก้ไข หากเราสามารถคิดหาวิธีและแก้ปัญหาได้แล้ว ก็ทำให้เกิดประโยชน์ต่อคนหมู่มากได้ และจะนำมาซึ่งความรู้แลประสบการณ์
ผู้เขียนต้องการบอกอะไร ? :
เขียนบทความที่เป็นองค์ความรู้พื้นฐานที่เกี่ยวข้องกับงานสิ่งประดิษฐ์ ไมโครคอนโทรลเลอร์ arduino ,ESP32 ,pico ปัจจัยต่างๆที่เกี่ยวข้อง, หัวข้อที่น่าสนใจ, องค์ประกอบเล็กๆที่อาจจะเป็นปัญหาที่พบได้บ่อยครั้ง ชุดคำสั่งบางคำสั่งที่น่าสนใจ ข่าวสารอื่นๆ และงานอดิเรก.
ผู้เขียนมีความต้องการอย่างไร ? :
ยังไม่ชัดเจน
ติดต่อเรา
เรื่องเล่าจากผู้เขียน :
ความสุขในการทำงานของผมคือการได้เห็นลูกศิษย์มีความตั้งใจ อยากเรียนรู้ และอยากสร้างสรรค์สิ่งใหม่ๆ การได้สอนให้พวกเขาเก่งขึ้น มีฝีมือมากขึ้น และพร้อมที่จะออกไปทำงาน คือสิ่งที่ทำให้ผมภูมิใจมาก เรื่องราวการทำงานเป็นครูอาชีวะก็มีหลากหลายรสชาติ ทั้งสุข ทุกข์ สนุก เหนื่อย หนึ่งในประสบการณ์ที่ผมจำได้ดีที่สุด คือการได้พาลูกศิษย์ไปแข่งประดิษฐ์สิ่งของ และแข่งทักษะฝีมือในระดับต่างๆ ตั้งแต่ในวิทยาลัย ระดับภาค ไปจนถึงระดับประเทศ เรื่องมันเริ่มต้นจากในห้องเรียนเล็กๆ ที่เต็มไปด้วยเสียงคุย เสียงหัวเราะ และเสียงของการลงมือทำจริงๆ ผมชอบกระตุ้นให้เด็กๆ คิดอะไรใหม่ๆ มองปัญหาในมุมที่ต่างออกไป และเอาความรู้ที่เรียนมาสร้างสิ่งประดิษฐ์หรือพัฒนาฝีมือให้เก่งขึ้น ช่วงแรกๆ ที่เริ่มคิดไอเดียกันก็จะมีแนวคิดออกมาเยอะแยะ บางอันก็ดูแปลกใหม่น่าสนใจบางอันก็ดูเหมือนจะทำยาก แต่ผมเชื่อเสมอว่าทุกความคิดมีค่า และเป็นจุดเริ่มต้นของการเรียนรู้สิ่งที่ยากอย่างแรกๆ เลย คือการเปลี่ยน “ความคิด” ให้กลายเป็น “ชิ้นงาน” ต้องมีการวางแผน ออกแบบลองทำ แก้ไข ปรับปรุงกันไปเรื่อยๆ กระบวนการเหล่านี้สอนให้ลูกศิษย์ของผมรู้จักอดทน ตั้งใจ และทำงานร่วมกับเพื่อนๆ พวกเขาต้องเจอปัญหาเรื่องอุปกรณ์ไม่พร้อม วัสดุไม่ได้อย่างที่คิด หรือทะเลาะกันบ้างในกลุ่ม แต่ทุกปัญหาเหล่านี้กลายเป็นบทเรียนสำคัญที่ช่วยให้พวกเขาเก่งขึ้นทั้งความคิดและจิตใจ พอผลงานเริ่มเป็นรูปเป็นร่าง ความหวังก็จะเริ่มเข้ามาในใจของทุกคน ทั้งผมและลูกศิษย์ เราเริ่มเห็นความเป็นไปได้ของสิ่งประดิษฐ์ หรือฝีมือที่พวกเขาสร้างขึ้น และเริ่มคิดถึงการเอาไปแสดงให้คนอื่นดู การเตรียมตัวไปแข่งในแต่ละระดับ ก็ต้องทุ่มเทกันอย่างมาก นอกจากจะต้องพัฒนาชิ้นงาน หรือฝึกฝนทักษะให้ดีที่สุดแล้ว พวกเขายังต้องเรียนรู้การนำเสนอ การตอบคำถาม และการทำงานภายใต้ความกดดัน การแข่งในวิทยาลัย ถือเป็นสนามแรกที่ลูกศิษย์ของผมได้ลองของจริง แม้จะเป็นแค่เวทีเล็กๆ แต่ความตื่นเต้นและความตั้งใจของพวกเขาก็เต็มที่เสมอ การได้เห็นผลงานของเพื่อนๆ ในวิทยาลัย การแลกเปลี่ยนความคิดเห็น และการฟังคำแนะนำจากกรรมการ เป็นประสบการณ์ที่มีค่ามาก ไม่ว่าผลการแข่งจะเป็นอย่างไร สิ่งสำคัญที่สุดคือการได้เรียนรู้และพัฒนาตัวเองต่อไป
การแข่งขันในระดับภาค ความยากก็จะเพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด คู่แข่งเก่งขึ้น มีไอเดียที่หลากหลายและน่าทึ่ง ผลงานที่เอามาแข่งก็มีความคิดสร้างสรรค์และใช้เทคโนโลยีที่ซับซ้อนมากขึ้น ในสนามนี้ ลูกศิษย์ของผมจะได้เรียนรู้ที่จะเจอกับความท้าทายที่ใหญ่กว่าเดิม พวกเขาต้องมั่นใจในตัวเอง และพร้อมที่จะนำเสนอผลงานของตัวเองอย่างเต็มที่ บางครั้งเราก็ประสบความสำเร็จ ได้รางวัล ได้คำชม แต่บางครั้งเราก็ต้องเจอความผิดหวัง ความพ่ายแพ้ ความผิดหวังจากการแข่ง เป็นสิ่งที่ต้องเจอ แต่ผมพยายามสอนให้ลูกศิษย์มองว่าความผิดพลาดคือครูที่ดีที่สุด ทุกความพ่ายแพ้มีบทเรียนซ่อนอยู่ การกลับไปดูว่าเราพลาดตรงไหน ทบทวนขั้นตอนการทำงาน และปรับปรุงแก้ไข คือสิ่งที่สำคัญที่จะทำให้เราเก่งขึ้น ผมมักจะบอกพวกเขาว่า “ความสำเร็จที่แท้จริง ไม่ได้วัดกันที่การชนะอย่างเดียว แต่วัดกันที่ความตั้งใจที่จะลุกขึ้นใหม่หลังจากล้มลง” เป้าหมายของการไปแข่ง ไม่ได้มีแค่การอยากชนะเท่านั้น สิ่งที่สำคัญกว่าคือการสร้างแรงบันดาลใจ การจุดประกายความฝัน และการสร้างโอกาสให้เด็กๆ ได้แสดงความสามารถของตัวเอง การได้ไปแข่งในระดับประเทศ ถือเป็นความฝันสูงสุดของครูและลูกศิษย์หลายๆ คน เวทีนี้เป็นการรวมเอาคนเก่งๆ จากทั่วประเทศมาไว้ด้วยกัน การได้ยืนอยู่ตรงนั้น ไม่ว่าผลจะเป็นอย่างไร ก็เป็นประสบการณ์ที่พวกเขาจะไม่มีวันลืม ผมจำได้ว่าในการแข่งระดับประเทศครั้งหนึ่ง ทีมสิ่งประดิษฐ์ของลูกศิษย์ผมเจอปัญหาทางเทคนิคในรอบสุดท้ายที่ต้องนำเสนอ ความผิดพลาดที่เกิดขึ้นแบบไม่ทันตั้งตัว ทำให้พวกเขาท้อแท้และหมดหวัง แต่ด้วยกำลังใจจากเพื่อนร่วมทีม และคำแนะนำจากผม พวกเขาสามารถรวบรวมสติและแก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้อย่างน่าประทับใจ แม้สุดท้ายจะไม่ได้รับรางวัลชนะเลิศ แต่สิ่งที่พวกเขาได้รับกลับมาคือบทเรียนที่ยิ่งใหญ่เกี่ยวกับการแก้ปัญหา การทำงานภายใต้ความกดดัน และจิตใจที่ไม่ยอมแพ้